nostaljik edebi haller: Piknik

En başta piknik sözü veripte sürekli ertlemek zorunda kaldığım FESLEĞENİM'e

Yanlızlar rıhtımı şarkısına bir piknik dönüşü güneş batarken hem gülüp hem ağlayıp vokal yapacağımız İSHAK'a ...
Ve edebi yönü kadar sofraları muhabetiyle şenlendiren üstad Türkçe Öğretmenimiz sevgili azizim Ferhat YILDIRIM' a ithafen...

nostaljik edebi haller: Piknik

Mektuplar ve resimler sandıktan çıkmaz oldu ?
Hatıralar sadece bahar günlerinin heyecanında kaldı. Renkli ve kokulu zamanlara , aniden bastıran yağmurların ıslaklığı bulaşırken.
Hepimiz bahar denilince ailece gidilmiş pikniklerin özlemini yaşadık. Kış yeni geçerdi , toprak ıslak olurdu. Dikenler güneşten kurumadığından acıtmazdı , geçmişi özlediğimiz kadar.
Mahallece dolmuş tutulurken telaşeli yaprak sarması mazereti dökülürdü geç kalmışlardan. Genç kalmışların elindeyse kızağa çekilmiş sporcu marifetlerinin en harbi göstergesi plastik topları.
Hafif anason kokusuydu , az haşara delikanlıların yalanı.Mangalın , kömüre tıkırtısı ziyafetin tellalıydı.Biz Pazar planlamasının,en yorucu fakat en “ohbee” haliydi salıncak kurulacak iki ağaç dalı aramak.

Bazen de dalıvermek en eski günlere…
Gidememek bir pazarda olsa geçmişe